[Hipesto]

Witam!

Problem tyczy się rozświetlania LED przy pomocy sygnału PWM 

Mianowicie od kilku dni próbuję napisać kilka linijek [podejrzewam] prostego kodu i nic nie wychodzi. 
Udało mi się napisać program , który będzie rozświetlał od 0 do 100% LED w określonym czasie, ale zrobienie tego wykładniczo jest bardziej skomplikowane.  W tym momencie wypełnienie [0-255] w ustawionym przyciskami czasie rośnie liniowo. Ale efekt wcale taki nie jest. Myślę , że to wynika z charakterystyki samej diody oraz z logarytmicznego działania zmysłu wzroku [Prawo Webera-Fechnera]. Stąd pomysł by robić to wykładniczo. No i dochodzi jeszcze jeden, wspomniany już problem. Musi być możliwość ustawienia czasu, w którym wypełnienie dojdzie do 255. 

Znalazłem taki  link, ale jak sprawdziłem go na swojej płytce to nie bardzo jest możliwość operowania docelowym czasem... 

Ma ktoś może jakiś pomysł? 
Z góry dziękuję za wszystkie odpowiedzi!

[kaczakat]

Do zarządzania czasem w Arduino służą funkcje millis() i micros(), przykład użycia jest w podstawowych przykładach Arduino - blinkWithoutDelay oraz mnóstwo na tym forum. Albo co stały okres czasu zmiennie regulujesz wypełnienie, albo zmieniasz co jaki czas dodajesz mocy do leda (kolejny krok np. po 1000,500,250ms).

[Robson Kerman]

Przyjrzyj się uważnie temu kodowi z linka. Jest  "możliwość operowania docelowym czasem".

Myślę, że najlepszym sposobem na wykładniczą regulację jasności diody, jest zrozumienie problemu.
Facet  z podanego linka pisze, że doszedł do tego metodą prób i błędów, a przecież jeśli wiadomo jak działa ludzkie oko, to poco kombinować?
Ludzki aparat wzroku działa logarytmicznie, więc chcąc wyrazić jego wrażenia wzrokowe, to dla Atmegi, mając 256 kroków, możemy napisać:

Kod:

float WW[256]; // wrażenia wzrokowe
for (int x = 1; x <= 256; x++){
WW[x-1] = LOG o podst 256 z x;

Żeby tą krzywą wyprostować, trzeba ją obniżyć o jej odwrotność.

Kod:

int wykres[256];
for (int x = 255; x >= 0; x--){
wykres[x] = (1 -  WW[255 - x]) * 256;
}

Zauważ, że wykres jest typu integer.
I teraz mamy mapę dla wypełnienia PWM.

Kod:

for (int i = 0; i<=255; i++){
analogWrite(ledPin, wykres[i];
}

Oczywiście policzenie logarytmu o podstawie 256 na atmedze, to kopanie się z koniem, będzie bolało i to bardzo.
Należy więc policzyć to sobie w excelu i wpisać do tablicy, najlepiej zaokrąglając do liczb rzeczywistych.

[Smaczek]

Oczywiście policzenie logarytmu o podstawie 256 na atmedze, to kopanie się z koniem, będzie bolało i to bardzo.
Należy więc policzyć to sobie w excelu i wpisać do tablicy, najlepiej zaokrąglając do liczb rzeczywistych.

Witam,
Lepiej będzie od razu przeliczyć na int-y i dopiero taką tablicę zamieścić w programie.
Pozdrawiam.

[Robson Kerman]

No właśnie się pomyliłem, miało być "do liczb naturalnych", a napisałem rzeczywistych.

[Hipesto]

Witam ponownie !

Na start chciałbym podziękować wszystkim za podpowiedzi!

Poradziłem sobie troszeczkę inaczej. Przede wszystkim skorzystałem z potęgowego prawa Stevensa (jest to właściwie rozwinięciem prawa Webera-Fechnera), które dla różnych zmysłów podsuwa konkretne wykładniki. Okazuje się , że (na moje szczęście) dla światła; odczuwalna zmiana jest kwadratem wpakowanej mocy

No i w afekcie popełniłem taki program - 

Kod:

#define sygnalPWM 11
#define wlacznik A2

int wypelnienie = 0;
boolean stanWlacznika = false;
unsigned long aktualnyCzas = 0;
int rozdzielczosc = 255;
unsigned long czasWypelnienia = 0;
unsigned long zapamietanyCzas = 0;
unsigned long roznicaCzasu = 0;
unsigned long czasDoPelnegoRozswietlenia = 10000;  

void setup() {

 Serial.begin(9600);
 pinMode(wlacznik, INPUT_PULLUP);
 pinMode(sygnalPWM, OUTPUT);
 
}

void loop() {
 aktualnyCzas = millis();
 roznicaCzasu = aktualnyCzas - zapamietanyCzas;
 czasWypelnienia = ((sqrt(wypelnienie)*czasDoPelnegoRozswietlenia)/sqrt(rozdzielczosc+1));
 Serial.println(wypelnienie);
 
 
  if (digitalRead(wlacznik) == LOW) {
    delay(500);
    stanWlacznika = !stanWlacznika;
    zapamietanyCzas = aktualnyCzas;
  }
 
  if (stanWlacznika == true ) {

      if (roznicaCzasu >= czasWypelnienia) {
   
      if (wypelnienie < rozdzielczosc) {
          wypelnienie = wypelnienie + 1;
      } else {
          digitalWrite(sygnalPWM, HIGH);
      }
     
          analogWrite(sygnalPWM, wypelnienie);
     
      }
     
}
     

  if (stanWlacznika == false) {
      wypelnienie = 0;
      digitalWrite(sygnalPWM, LOW);
  }
}

  
Program jest domyślnie ustawiony na 10s. 
Pełne wypełnienie jest w zmiennej ponieważ docelowo chciałbym zwiększyć rozdzielczość korzystając z tej strony.
Mam pełną świadomość , że program jest mocno nieschludny , ale działa zgodnie z założeniem więc jak na pierwsze spotkanie z programowaniem to jestem zadowolony!
Oczywiście jak ktoś ma pomysł co w nim pozmieniać to z chęcią go doszlifuję (wszelkie optymalizacje wskazane ponieważ docelowo będzie częścią większego programu).
Na marginesie chciałbym dodać , że od ładnych kilku lat zajmuję się elektroniką analogową i bardzo długo wzbraniałem się przed nauką programowania oraz cyfryzacją swoich projektów. Przyszedł moment kiedy bez pomocy jakiegoś mikrokontrolera nie mogło się obejść więc uznałem, że na początek - Arduino...
Zakochałem się w tej płytce 

[Robson Kerman]

No toć napisałem:

Żeby tą krzywą wyprostować, trzeba ją obniżyć o jej odwrotność.

Odwrotnością logarytmu jest potęgowanie.
W programowaniu piękne jest to, że każdy problem można rozwiązać na tyle sposobów, ilu programistów zajmuje się tym problemem.

Jeśli chcesz upakować to w większy projekt, radzę zainteresować się tablicami.

[Hipesto]

Tak, tak - to zrozumiałem. Nie wiedziałem tylko czy to będzie funkcja kwadratowa. Ale jak już pisałem "na moje szczęście jest"
Tablice to chyba dobry pomysł. Z przyjemnością ogarnę!
Jeszcze raz dziękuję wszystkim i życzę spokojnego wieczoru!

[es2]

Lepiej będzie od razu przeliczyć na int-y i dopiero taką tablicę zamieścić w programie.

To jedyne sensowne rozwiązanie. Gdy tablica jest liczona zajmuje pamięć RAM, której w AVR jest jak na lekarstwo.

[Smaczek]

No toć napisałem:
Odwrotnością logarytmu jest potęgowanie.

Nie to żebym się czepiał, ale raczej odwrotnością potęgowania jest pierwiastkowanie (czyli w sumie też potęgowanie)